Antoine Bomon schildert al meer dan een halve eeuw. Werken van hem bevinden zich in talrijke private kunstcollecties in verscheidene Europese, Amerikaanse, Afrikaanse en Aziatische landen. Hij schildert realistisch, maar altijd vanuit de verbeelding (hij maakt geen gebruik van foto's of modellen, met uitzondering van portretten in opdracht). Hij schildert vooral zijn eigen emoties en innerlijke weerspiegelingen, fijngevoelig en accuraat.

"Het emotionalistisch realisme van Antoine Bomon; tussen representatie en resonantie"

Binnen de hedendaagse figuratieve kunst neemt Antoine Bomon een ambigue positie in: zijn werk lijkt op het eerste gezicht een herwaardering van het realisme, maar functioneert in wezen als een kritiek erop. Bomon’s praktijk kan het best worden omschreven als emotionalistisch realisme — een vorm van representatie waarin de visuele precisie van het realisme dienstbaar wordt gemaakt aan een affectieve intensiteit.

In tegenstelling tot het hyperrealisme — dat de zichtbare werkelijkheid vaak als een fotografisch gegeven benadert en maar weinig of geen diepgang heeft — en tegenover de conceptuele kunst — waar niet de gemaakte vormen of de materie, maar ideeën en bedoelingen centraal staan en de uitvoering minder belangrijk of zelfs overbodig is — gebruikt Bomon de realistische vorm als vehikel van empathie. Zijn schilderkunst onderzoekt niet wat we zien, maar hoe het zien zelf doordrongen is van emotie, herinnering en kwetsbaarheid. In deze zin sluit hij aan bij denkers als Maurice Merleau‑Ponty, die het kijken begreep als een belichaamde vorm van aanwezigheid.

Bomon’s emotionalistisch realisme kan worden gelezen als een poging om de kloof te dichten tussen het uiterlijke en het innerlijke, tussen vorm en beleving. Zijn gebruik van licht en tonaliteit wijst op een bijna fenomenologische benadering van de werkelijkheid: het object wordt niet louter afgebeeld, maar ervaren. Merleau-Ponty benadrukt immers dat ervaring geworteld is in het lichaam en in een wereld die vóór het denken gegeven is.

Zoals ook bij schilders als Andrew Wyeth of Vilhelm Hammershøi het geval is, ontstaat bij Bomon een spanning tussen precisie en stilte, tussen observatie en melancholie. Zijn beelden zijn realistisch in technische zin, maar hun ware inhoud ligt in wat zich aan de rand van het zichtbare bevindt — de resonantie van het moment. In die zin is zijn werk niet enkel realistisch, maar reflexief: het confronteert de toeschouwer met de emotionele lading van het kijken zelf.

“Realisme is pas werkelijk wanneer het iets voelbaar maakt dat niet te zien is.”

In deze uitspraak ligt de kern van zijn aanpak: niet de exacte reproductie van zichtbare fenomenen, maar de vormgeving van dat wat achter, onder of tussen de fenomenen ligt — de gevoelsmatige onderstroom.

Deze benadering laat zich tevens verbinden met de esthetica van Susanne K. Langer, die stelt dat kunstwerken “forms of feeling” zijn: ze zijn geen loutere weergaven van gevoelens, maar wezensvormen waarin gevoelens belichaamd worden. Bomon maakt van realisme zodoende een presentational symbol (zoals Langer het noemt) — geen symbool in de logische zin, maar een vorm waarin emotie zelf zichtbaar wordt, zonder te vervallen in illustratie of sentimentalisme.

Door dit alles behoort Bomon tot een hedendaagse revisie van het realisme: niet als nostalgische terugkeer naar het beeld van de werkelijkheid, maar als hernieuwde exploratie van de manier waarop werkelijkheid en subjectiviteit elkaar raken. Zijn emotionalistisch realisme is een uitnodiging om niet alleen te zien, maar ook te voelen — om stil te staan bij wat blijft hangen, wat nagalmt in het beeld, wat zich verhoudt tot onze eigen existentiële aanwezigheid.

Op deze pagina publiceren we een aantal afbeeldingen van zijn schilderijen gemaakt tussen 2020 en 2025).

Klik op een afbeelding voor een grotere versie.

'De kleine Schone Slaapster' (Portret van mijn kleindochter Laura) - Olieverf op doek. 80x60 cm. NTK.

'Mijmeren bij de waterput'. Olieverf op doek. 115 x 85 cm.

Prijs: 2.595 €

'Verwondering' - Olieverf op paneel. 175x90 cm.

'Oorlogskind met kleine witte teddybeer'. Olieverf op doek.  115x75 cm.

'Allegorie op het Bijbels scheppingsverhaal'. Olieverf op paneel. 250 x 120 cm.

Reacties op het schilderij 'Een Verdroomd Leven' via e-mail en sociale media:

Mark Anderson (Parc West Gallery, Atlanta, USA)

This artwork ("Een verdroomd leven") moved me into your page and I'm quite impressed with the amazing works you have created. You've got a special brain behind all this...

Olivier Saint-Macary, beheerder Passionnés de photos et peintures:

Sublime toile représentant ce pauvre homme au regard vide, étiqueté de "clochard" par une société pauvre de compassion. Le clochard, vivant généralement sans domicile fixe, est une personne sujette à une grande désocialisation, souvent victime d'une exclusion du monde du travail et confronté à un état de solitude dans lequel la consommation d'alcool peut agir à la fois comme moyen de réconfort et d'autodestruction.

Félicitations pour cette touchante réalisation !

Vertaling:

Subliem canvas dat deze arme man voorstelt met een lege blik, bestempeld als een "zwerver" door een arme samenleving van mededogen. De zwerver, die over het algemeen zonder vast adres leeft, is een persoon die onderhevig is aan grote desocialisatie, vaak het slachtoffer is van uitsluiting van de arbeidswereld en wordt geconfronteerd met een staat van eenzaamheid waarin de consumptie van alcohol zowel een middel tot troost als een middel kan zijn tot zelfvernietiging.

Gefeliciteerd met deze ontroerende prestatie!

Muriel Halfon, beheerder Passionnés de photos et peintures:

Comment rester insensibles devant une telle oeuvre ! Je reviens vers vous car votre style de peinture est très émouvant ! L'attention du spectateur est attiré par ce visage impassible, les yeux perdus dans le vague, on le sent écrasé de lassitude et de solitude . Une œuvre d'art avec un jeu de lumières et de couleurs. Un artiste très actif dans sa créativité et sa suggestion. C'est l'apogée des plus grands sentiments en hommage à ce pauvre hère que vous décrivez avec maestria. Félicitations Antoine.. ⭐⭐💖💖👏👏

Vertaling:

Hoe ongevoelig te blijven voor zo'n werk! Ik kom bij je terug omdat je stijl van schilderen erg ontroerend is! De aandacht van de toeschouwer wordt getrokken door dit onbewogen gezicht, zijn ogen gaan verloren in de vaagheid, men voelt zich verpletterd door vermoeidheid en eenzaamheid. Een kunstwerk met een spel van licht en kleuren. Een kunstenaar die zeer actief is in zijn creativiteit en suggestie. Het is het hoogtepunt van de grootste gevoelens ter ere van deze arme stakker die je met meesterschap beschrijft. Gefeliciteerd Antoine. ⭐⭐💖💖👏👏

Robert Martin (Frankrijk):

beau tableau. Un homme qui nous rappelle que jamais rien n'est acquis, que nous pouvons nous retrouver dans sa situation malgré nous, malgré les aléas de la vie ; quil faut apprecier ce que l'on a tant qu'on l'a. Votre peinture peut nous emmener loin, à l'extérieur comme à l'intérieur de nous. Bravo!

Vertaling:

Heel mooi schilderij. Een man die ons eraan herinnert dat niets ooit zeker is, dat we ons ondanks onszelf, ondanks de grillen van het leven, in zijn situatie kunnen bevinden; dat we moeten waarderen wat we hebben zolang we het hebben. Uw schilderij kan ons ver brengen, zowel buiten als binnen ons. Bravo!

Nicole Capron (Frankrijk):

Quel réalisme! S'il retire la main placée devant sa bouche il nous racontera sûrement tout ou partie de sa belle et triste existence ... Sachons l'écouter, celà nous instruira et lui reprendra, a coup sûr, un peu de confiance en la vie et dans le genre humain 👏🍀

Vertaling:

Wat een realisme! Als hij de hand voor zijn mond terugtrekt, zal hij ons zeker alles of een deel van zijn mooie en trieste bestaan ​​vertellen... Laat ons weten hoe we naar hem moeten luisteren, dit zal ons leren en zal hem zeker een beetje vertrouwen geven in het leven en in het menselijk ras.

Marie-Cécile Bacquaert (Frankrijk):

Comment une société qui a vu naître peut-elle laisser marginaliser un être, ce banc est certainement celui sur lequel il vient chercher un peu de chaleur humaine, un bonjour,un sourire,peut-être quelques mots… Cette création me touche énormément. Merci beaucoup Antoine!

Vertaling:

Hoe kan een geboren samenleving toestaan ​​dat een wezen wordt gemarginaliseerd, deze bank is zeker degene waarop hij een beetje menselijke warmte komt zoeken, een hallo, een glimlach, misschien een paar woorden... Deze creatie betekent veel voor me. Heel erg bedankt Antoine

Hoe leuk vind je deze pagina?

ZIE OOK: